بررسی نقش عوامل مدیریتی، آموزشگاهی، فردی و خانوادگی در ترک تحصیل دانش آموزان عشایری استان فارس

این پژوهش با هدف بررسی نقش عوامل مدیریتی، آموزشگاهی، فردی و خانوادگی در ترک تحصیل دانش آموزان عشایری استان فارس از نظرمدیران و معلمان انجام شد. با توجه به اینکه ترک تحصیل یکی از معضلات مهم خانواده ها و دست اندرکاران تعلیم و تربیت عشایری است، این پژوهش بر آن بود تا به تبیین و تشریح این موضوع بپردازد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- پیمایشی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شا مل کلیه ی مدیران و معلمان مقاطع تحصیلی ابتدایی و راهنمایی در آموزش و پرورش عشایرسیار استان فارس به تعداد 784 نفر و در سال تحصیلی 1389-1388 بود که با توجه به گسترده بودن جامعه ی آماری از بین آنها111نفر به عنوان نمونه و با روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ی محقق ساخته با 41 سئوال بسته پاسخ بر حسب طیف پنج درجه ای لیکرت بود که روایی آن به صورت صوری و محتوایی مورد تأیید اساتید و متخصص در زمینه علوم تربیتی و مدیریت آموزشی قرار گرفت و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 79/. بر آورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین وانحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t تک متغیره، tمستقل،2 tهتلینگ، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی) با استفاده از نرم افزارآماری spss صورت گرفت. یافته های این تحقیق نشان دادکه: عوامل خانوادگی، آموزشگاهی و فردی بیش از سطح متوسط و عوامل مدیریتی کمتر از سطح متوسط در ترک تحصیل دانش آموزان عشایری موثر بوده اند، در این میان عوامل خانوادگی بیشترین تأثیر و عوامل مدیریتی کمترین تأثیر را داشته اند. همچنین نتایج نشان داد که بین نظرات مدیران و معلمان بر حسب سمت در مورد عوامل آموزشگاهی و فردی و بین نظرات آنان بر حسب جنسیت در عوامل خانوادگی و فردی تفاوت معنا دار وجود دارد، اما بین نظرات نمونه ی آماری بر حسب تحصیلات و سابقه ی کار تفاوت معناداری مشاهده نشد. کلیدواژه ها: ترک تحصیل، عوامل مدیریتی، عوامل آموزشگاهی، عوامل فردی، عوامل خانوادگی، دانش آموزان عشایری.